Rikitikitavi -> Cloud 9
Door: johanleny
Blijf op de hoogte en volg Johan en Leny
27 November 2011 | Cambodja, Preah Seihanouk
27-11
Rikitikitavi was ons onderkomen in Kampot,Cloud 9 ons huisje aan zee(lees verder)
He,he even bijkomen van de tocht van gisteren.Wat wil het geval.
Jo was na de makkelijke tochten van de dagen ervoor nogal wat overmoedig geraakt alsmede onachtzaam op vochtinname.Gevolg:een uitputtingsslag die niet veel langer had moeten duren.
De overmoedigheid zat direct in het begin; weer windje mee dus ging de gemiddelde snelheid licht omhoog.Toen we voorts ook nog wat mountainbikers voor ons ontwaarden en we op hen bleken in te lopen dacht Jo die pakken we even.Dat lukte gedeeltelijk.Halverwege (na 52 km) ging het al niet zo lekker meer en overwogen we ons verder te laten vervoeren door jongens die vervoer aanboden voor een luttel dollartje.Het voertuig beviel ons alleen niet;een stationwagen met gasinstallatie en daar moesten de fietsen al onze bagage en wij zelf nog bij.Nee dank u.De mannen bleven aandringen maar we besloten het toch zelf te doen.In de hitte over een gevaarlijk drukke weg met een al hafbakken Johan.Geen fijn scenario.Na diverse stops,ligpauzes en veel drinken (te laat alleen,je komt niet meer op krachten,het levert je wel een klotsende maag op)werden we positief verrast door een verkoelend buitje maar negatief toen bleek dat er ook nog langzaam wat geklommen moest worden.Veel stelde het niet voor maar de oplopende weg herhaalde zich wat te vaak voor een slappe pop op een fiets.De afdalingen waren natuurlijk wel lekker.Eindelijk in Sihanoukville...op zoek naar een onderdak.We hadden van te voren al iets uitgezocht,hopen maar dat het niet vol is.Gelukkig er is plaats.Hangend over de bar dronken we een verkoelend colaatje.We zitten nu aan zee in een bungalowtje van hout ,kijken uit over de Golf van Thailand en hebben alle lekkernijen onder handbereik.Hier gaan we lekker even bijkomen een dag of 3 met wellicht nog een snorkeltochtje.
Vandaag hele dag niets gedaan,alleen over de zee staren,de voeten laten behandelen door een vietnamese 'langs het strand op zoek naar willige toeristen speurende' pedicure en een beetje lezen,we vragen ons af waarom we toch steeds op die fiets moeten.We zullen het maar op een gezonde verslaving houden....maar nu even niet meer.
Alles gaat weer goed,groet:L & J
Rikitikitavi was ons onderkomen in Kampot,Cloud 9 ons huisje aan zee(lees verder)
He,he even bijkomen van de tocht van gisteren.Wat wil het geval.
Jo was na de makkelijke tochten van de dagen ervoor nogal wat overmoedig geraakt alsmede onachtzaam op vochtinname.Gevolg:een uitputtingsslag die niet veel langer had moeten duren.
De overmoedigheid zat direct in het begin; weer windje mee dus ging de gemiddelde snelheid licht omhoog.Toen we voorts ook nog wat mountainbikers voor ons ontwaarden en we op hen bleken in te lopen dacht Jo die pakken we even.Dat lukte gedeeltelijk.Halverwege (na 52 km) ging het al niet zo lekker meer en overwogen we ons verder te laten vervoeren door jongens die vervoer aanboden voor een luttel dollartje.Het voertuig beviel ons alleen niet;een stationwagen met gasinstallatie en daar moesten de fietsen al onze bagage en wij zelf nog bij.Nee dank u.De mannen bleven aandringen maar we besloten het toch zelf te doen.In de hitte over een gevaarlijk drukke weg met een al hafbakken Johan.Geen fijn scenario.Na diverse stops,ligpauzes en veel drinken (te laat alleen,je komt niet meer op krachten,het levert je wel een klotsende maag op)werden we positief verrast door een verkoelend buitje maar negatief toen bleek dat er ook nog langzaam wat geklommen moest worden.Veel stelde het niet voor maar de oplopende weg herhaalde zich wat te vaak voor een slappe pop op een fiets.De afdalingen waren natuurlijk wel lekker.Eindelijk in Sihanoukville...op zoek naar een onderdak.We hadden van te voren al iets uitgezocht,hopen maar dat het niet vol is.Gelukkig er is plaats.Hangend over de bar dronken we een verkoelend colaatje.We zitten nu aan zee in een bungalowtje van hout ,kijken uit over de Golf van Thailand en hebben alle lekkernijen onder handbereik.Hier gaan we lekker even bijkomen een dag of 3 met wellicht nog een snorkeltochtje.
Vandaag hele dag niets gedaan,alleen over de zee staren,de voeten laten behandelen door een vietnamese 'langs het strand op zoek naar willige toeristen speurende' pedicure en een beetje lezen,we vragen ons af waarom we toch steeds op die fiets moeten.We zullen het maar op een gezonde verslaving houden....maar nu even niet meer.
Alles gaat weer goed,groet:L & J
-
27 November 2011 - 14:09
Marian:
He wereldreizigers,
Goed plan om even helemaal vakantierust te houden als je ff een beetje brak bent.Geniet maar van alles om je heen, zet je verstand op nul en blik op oneindig, die fietsen wachten wel even.
Ben niet te veel on-line geweest, maar heb nu alle verhalen even gelezen, wat een avonturen....! Wij zitten druk in de verbouwing van de kamer, wordt licht en strak hoor!
Heel veel moois nog toegewenst en tot in dec. Liefs je zus -
27 November 2011 - 14:42
Hans En Maaike:
Hoi Leny en Johan,
Weer even bijgelezen, leuk dat jullie zoveel laten horen. Indrukwekkend, jullie bezoek aan de killing fields. Wij weten natuurlijk nog hoe gruwelijk dat was, maar zo dicht daarbij als jullie nu waren moet wel een heel indringende ervaring zijn. Wees niet bang voor te weinig verhaal thuis, want veel van jullie (prachtige!) foto's roepen nog genoeg vragen op..
Voor jullie vervolgreis: Take care svp!!
liefs Hans en Maaike -
28 November 2011 - 13:19
Marianne De Vries:
Hoi Leny en Johan.
Gisteren 'n prachtige wandeling met de groep gemaakt langs de vecht, moet ik nu even met jullie mee fietsen,gelukkig
nemen jullie even rust en geniet van de omgeving, pas goed op jullie zelf!!
'n lieve groet van de sporters,
tot de volgende fietstocht!!!
Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
